สะตอพลัดถิ่นดินแดนนปักษ์ใต้
สู่เมืองวุ่นวายที่ใครหมายตา
หมายมั่นตั้งใจหวังใบปริญญา
จากใต้มุ่งหน้าสู่มหานคร
หลายปีผ่านไปไม่เห็นวี่แวว
หรือลืมไปแล้ววบ้านเกิดเมืองนอน
เหมือนนกบินหลา ไม่กลับคืนคอน
ทางบ้านก็วอนให้หลบมา
น้องคงลืมโนราห์ หนังลุง เพลงบอก
เทียมไปอยู่บางกอก คงลืม แล้วผ้าถุง
น้องลืมแกงพุงปลา เทียมไปอยู่เมืองกรุง
ลืมเพลงดอกผักบุ้ง เวียนครกแล้วใช่หม้าย
ลืมไหรลืมได้แต่ อย่าลืมหลบบ้าน
ปีใหม่ สงกรานต์ ก็ให้หลบมาหา
ชักพระเดือนสิบ หนมต้มหนมลา
คอยน้องกานดา มาหากันมั้ง
หลายปีผ่านไปจนวันไหว้ตายาย
น้องนางเงียบหาย ไม่หลบมามั้ง
อย่างน้อยครึ่งปี ก็หลบมาสักครั้ง
พ่อแม่ยังหวัง ยังรอให้น้องหลบบ้าน
น้องคงลืมโนราห์ หนังลุง เพลงบอก
เทียมไปอยู่บางกอก คงลืม แล้วผ้าถุง
น้องลืมแกงพุงปลา เทียมไปอยู่เมืองกรุง
ลืมเพลงดอกผักบุ้ง เวียนครกแล้วใช่หม้าย
ลืมไหรลืมได้แต่ อย่าลืมหลบบ้าน
ปีใหม่ สงกรานต์ ก็ให้หลบมาหา
ชักพระเดือนสิบ หนมต้มหนมลา
คอยน้องกานดา มาหากันมั้ง
หลายปีผ่านไปจนวันไหว้ตายาย
น้องนางเงียบหาย ไม่หลบมามั้ง
อย่างน้อยครึ่งปี ก็หลบมาสักครั้ง
พ่อแม่ยังหวัง ยังรอให้น้องหลบบ้าน
ลืมไหรลืมได้แต่ อย่าลืมหลบบ้าน
ปีใหม่ สงกรานต์ ก็ให้หลบมาหา
ชักพระเดือนสิบ หนมต้มหนมลา
คอยน้องกานดา มาหากันมั้ง
หลายปีผ่านไปจนวันไหว้ตายาย
น้องนางเงียบหาย ไม่หลบมามั้ง
อย่างน้อยครึ่งปี ก็หลบมาสักครั้ง
พ่อแม่ยังหวัง ยังรอให้น้องหลบบ้าน
อย่างน้อยครึ่งปี ก็หลบมาสักครั้ง
พ่อแม่ยังหวัง ยังรอให้น้องหลบบ้าน